To move or not to move ... this is the question

Δε λέω.... μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει αυτή δυνατότητα του να μπορώ να τα έχω όλα στα πόδια μου (ακόμα κι αν τελικά καταλήγω να μην κάνω τίποτα). Τον τελευταίο καιρό τριβελίζει στο μυαλό μου η μετακίνηση στην επαρχία. Μην φανταστεί κανείς βέβαια ότι μιλάμε για κανένα απομακρυσμένο χωριό στα Άγραφα... Να, εδώ δίπλα μέχρι τη Βόχα έξω από την Κόρινθο. Προσπαθώ να ζυγίσω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα... δεν είναι εύκολο. Το χειρότερο δε είναι ότι από εκεί έφυγα πριν από 20 χρόνια και στην ουσία δεν ξέρω τον τόπο στον οποίο επιστρέφω, έχω χάσει την επαφή με τους ανθρώπους (όχι ότι είχα και ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, οι περισσότεροι δεν με ήξεραν όπως κι εγώ δεν τους ήξερα).
Τα βασικά προβλήματα που μπορώ να συνοψίσω είναι:

- Πρόσβαση σε πόσιμο νερό
Ναι, η Βόχα και μερικές χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα: για να βρεις πόσιμο νερό πρέπει να ταξιδέψεις χιλιόμετρα μακριά. Βέβαια στην περίπτωση της Βόχας υπάρχουν και οι εξής εναλλακτικές: να αγοράσεις εμφιαλωμένο, ή να περιμένεις την παραδοσιακή υδροφόρα (αλήθεια θυμάται κανείς τη "Φωτούλα";) με το αντίστοιχο αντίτιμο πάντα. Το νερό δεν είναι πόσιμο λόγω φυτοφαρμάκων (απ' όσο ξέρω τουλάχιστον) που δηλητηριάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα για πάνω από 4 δεκαετίες.
- Πρόσβαση σε νερό εν γένει
Αφού οι αγροτικές καλλιέργειες εξάντλησαν τον υδροφόρο ορίζοντα -ο οποίος δεν ήταν και ποτέ ιδιαίτερα πλούσιος- φτάσαμε στο σημείο χιλιάδες άνθρωποι να μένουν μέσα στο κατακαλόκαιρο χωρίς νερό για πάνω από 24 ώρες. Δεν θεωρώ ότι φταίνε σε μεγάλο ποσοστό οι αγρότες γι αυτή την κατάσταση. Φταίει το γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξε υπεύθυνη πολιτική για την ανάπτυξη και την ορθολογική καλλιέργεια ενός εξαιρετικά εύφορου τόπου όπως η Βόχα. "Οι βερικοκιές δίνουν εισόδημα" -όλοι βάλανε βερικοκιές, και όλοι τις βγάλανε όταν έφτασαν να ρίχνουν τη σοδειά στη χωματερή. Το ίδιο και με τα σταφύλια τα οποία ξεραίνονται κάτω από τον καυτό ήλιο φέτος καταστρέφοντας οικονομικά οικογένειες που επένδυσαν στα έσοδα από τα κτήματά τους.
- Φυτοφάρμακα και καρκίνος
Σύμφωνα με στατιστικές και έρευνες για τον καρκίνο, ανέδειξαν το πρόβλημα ως μείζον για την περιοχή. Κύρια αιτία; η χρήση φυτοφαρμάκων για τις καλλιέργειες. Δηλαδή η ίδια αιτία που δηλητηριάζει τον υδροφόρο ορίζοντα. Σημειωτέον ότι οι συνέπειες από τα φυτοφάρμακα λειτουργούν αθροιστικά, δηλαδή κάθε μέρα (ή με κάθε ράντισμα) μαζεύεις και από λίγο (Δείτε εδώ μερικά στοιχεία http://www.medlook.net.cy/article.asp?item_id=1954)
- Περίθαλψη
Εδώ είναι το ΜΕΓΑΛΟ ζήτημα. Οι κάτοικοι της Κορινθίας ξέρουν καλά τι σημαίνει "Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου". Βασικά το ξέρουν και τα νοσοκομεία της Αττικής στα οποία παραπέμπονται τα περισσότερα από τα περιστατικά που χρίζουν κάτι παραπάνω από την παροχή των πρώτων βοηθειών. Το Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου εδώ και δεκαετίες είναι το ανέκδοτο της δημόσιας υγείας για το νομό. Κυκλοφορεί και σε τύπο "εκεί και με τα δύο να μπεις σε βγάζουν οι τέσσερις" με την έννοια ότι και καλά να μπεις θα βγεις "του κουτιού"
Οι καταγγελίες βροχή με πιο πρόσφατη αυτή της κ.ας Γεωργίου (διαβάστε το σχετικό άρθρο στη σελίδα http://www.korinthosblogs.gr)

Και αυτά για αρχή μόνο και έχοντας εξασφαλίσει κάποια βασικά δεδομένα όπως η εργασία (αλήθεια ποια είναι τα ποσοστά ανεργίας για την Κορινθία;), η εκπαίδευση (ποια είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης στο νομό), οι μεταφορές (δεν οδηγώ, πώς μπορώ να μετακινούμαι από και προς τους προορισμούς ακόμα και εντός των δημοτικών διαμερισμάτων εκτός από το ποδήλατό μου και πόσο ασφαλής είμαι κυκλοφορώντας με το ποδήλατο;)

Θα χαρώ πολύ να ανοίξουμε διάλογο ειδικά με κατοίκους της περιοχής για περισσότερη ενημέρωση.

Σκέψεις μιας ζεστής ημέρας στην Αθήνα και ονειρευόμενη τη θέα του Ακροκόρινθου....Καλημέρα σας