Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ!

Παραιτούμαι άμεσα! Και αυτόματα κάνω αίτηση να πιάσω δουλειά με εργοδότη τον Καραμανλή! Γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ καλύτερο αφεντικό, και αν εσείς ανόητοι γραικύλοι δεν είστε σε θέση να το αναγνωρίσετε, κακό του κεφαλιού σας. Ο άνθρωπος είναι ΜΕΓΑΛΗ καρδιά! ΠΟΛΥ μεγάλη καρδιά! Ο απόλυτος manager! "Σώπα καημένε, δεν με ενημέρωσες; ε, και τι έγινε; Θα σε απολύσω;" Ο άνθρωπος πέρα από το γεγονός ότι παραδίδει μαθήματα χριστιανικής ηθικής (αγάπα τον Αγγέλου σου περισσότερο από τον εαυτό σου), πολεμάει ΚΑΙ την ανεργία! Σου λέει γιατί να στείλω στο δρόμο τόσο κοσμάκη; Και ο Βουλγαράκης πώς θα τα βγάλει πέρα τώρα που και αυτός και η γυναίκα του ακόμα είναι πρακτικά άνεργη; Κλέφτης να γίνει;! Έχει που έχει τύψεις για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Θοδωρής με τόσα δάνεια να αποπληρώσει...
Σας παρακαλώ κύριε Καραμανλή -κάνω δημόσια έκκληση- πάρτε με για υπάλληλό σας! Υπόσχομαι ότι κάνω λιγότερα λάθη από αυτούς τους άχρηστους που έχετε τώρα! Υπόσχομαι επίσης ότι θα σας ενημερώνω ακόμα και για τα αποτελέσματα της κλήρωσης του ΛΟΤΤΟ! Σε αυτή τη δουλειά που είμαι τώρα ο άχρηστος ο εργοδότης μου αν δεν τον είχα ενημερώσει έστω για λιγότερο σοβαρή υπόθεση από αυτή του Βατοπεδίου θα με είχε στείλει πρώτα στον αγύριστο και μετά στο σπίτι μου! Το κάθαρμα, αλλά τι ξέρει αυτός από manager-ιλίκι;

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Άντρες με Α........(κεφαλαίο)


Και μετά αναρωτιέστε γιατί είναι οι φιλενάδες μου χωρίς ταίρι... Τι να ζηλέψουν μου λέτε; Μόνο για επίδειξη πλούτου είναι άξιοι οι ελληναράδες και μετά τους κακοφαίνεται που οι γκόμενες τους θέλουν μόνο για τα λεφτά. Αν τι άλλο να ζηλέψουν; Την ανδρειοσύνη τους; Οι Ελληνίδες είναι μόνες τους γιατί οι Έλληνες είναι ανάξιοι και χέστιδες, όπως περίτρανα αποδεικνύουν οι μέρες μας. Κρύβονται όλοι πίσω από το δάχτυλό τους -στην καλύτερη περίπτωση- ή πίσω από τα βρακιά της μαμάς τους (είτε η μαμά τους είναι η κυρα Ρίτσα απέναντι, ή ο Καραμανλής).
Ένα "Ναι φταίω" δεν έχει ακουστεί από κανέναν. Οι αστυνομικοί ξέρουν να επιδεικνύουν τον ανδρισμό τους χτυπώντας κοριτσάκια και όταν τους πιάνουν οι κάμερες (γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να τους πιάσει κάποιος άλλος) θυμούνται το αμίμητο "όχι εγώ Κυρία, η Γιατικιάρογλου"...
Το κακό δεν είναι ότι μας περνάνε για μαλάκες... Το κακό είναι ότι μαλάκες ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

ΥΓ: Η φωτογραφία είναι σχόλιο για το γνωστό σύνθημα "Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι". Με ενοχλεί τρελά! Τα γουρούνια αντίθετα με όσα πιστεύουν οι περισσότεροι είναι πανέξυπνα, καθαρά και πολύ αγαπησιάρικα ζώα!

Όπου δεν πέφτει λόγος πέφτει ΞΥΛΟ


Επειδή στην Ελλάδα υπάρχουν "ξύλινα μυαλά" που μιλάνε "ξύλινη γλώσσα" την οποία μόνο "ξύλινα αυτιά" είναι σε θέση να ακούσουν, γι αυτό και αντί να γίνεται διάλογος πέφτει ΞΥΛΟ.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Γιατρέ μου


Γιατρέ μου τρώω ηλιόσπορους για να κράζω καλύτερα!
Καλά κάνω;

Guns and shoes


Κατά χιλιάδες συρρέουν οι high class, upperfloor, endgame πελάτισσες του γνωστού οίκου CHANEL σε όλο τον κόσμο προκειμένου να αποκτήσουν το MUST have παπούτσι για το καλοκαίρι 2009. Το μοντέλο ονομάζεται pistol pump αλλά οι οπαδοί του οίκου ήδη του έχουν βγάλει το χαϊδευτικό υποκοριστικό Karkaneas pump. Ο οίκος αρχικά είχε προγραμματίσει την κυκλοφορία του παπουτσιού για την περίοδο "Άνοιξη-Καλοκαίρι '09" αλλά μετά τα επεισόδεια στην Ελλάδα αποφάσισε να επισπεύσει την παραγωγή και η κυκλοφορία να γίνει πριν βγεί η βαλιστική εξέταση και όλα αποδειχτούν "παρεξήγηση".
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξης Ούγιας είναι το πρώτο όνομα στη λίστα αναμονής. Μάλιστα μετά την πρωτοφανή επιτυχία του μοντέλου ο οίκος σκέφτεται σοβαρά να κυκλοφορίσει και σανδάλι με όνομα "Zardiniera" μετά από παράκληση του Zoro, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να κάνει αναφορά στο γνωστό περιστατικό της Θεσσαλονίκης για να μην αισθάνεται η συμπρωτεύουσα παραμελημένη. Είμαστε σε αναμονή εξελίξεων ο κόσμος της μόδας βράζει από δημιουργικό ίστρο!

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αναρωτιέμαι τι έχει γίνει εκείνη η περιβόητη "ευθιξία". Απ' όσο μπορώ να κρίνω η οικογένεια Ρουσόπουλου-Ζαχαρέα έχει μπόλικη (τρομάρα τους). Όπως είπε σοφά κι ένας γνωστός μου..."αν σε κοιτάξει περίεργα ένας άσχετος στο δρόμο θα τσεκάρεις μπας και έχεις καμιά λαδιά, καμια μουτζούρα στα μούτρα, αυτοίς τους περνάει όλη η Ελλάδα γενεές 14 και δεν ιδρώνει το αυτί τους...."
Πόσο πιο κάτω.... από το λεβεντόμαγκα το Βουλγαράκη, στον κεφτέ Ρουσόπουλο, και αυτό μόνο για αρχή γιατί έχει πολλά στάδια η κατάντια...

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

To move or not to move ... this is the question

Δε λέω.... μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει αυτή δυνατότητα του να μπορώ να τα έχω όλα στα πόδια μου (ακόμα κι αν τελικά καταλήγω να μην κάνω τίποτα). Τον τελευταίο καιρό τριβελίζει στο μυαλό μου η μετακίνηση στην επαρχία. Μην φανταστεί κανείς βέβαια ότι μιλάμε για κανένα απομακρυσμένο χωριό στα Άγραφα... Να, εδώ δίπλα μέχρι τη Βόχα έξω από την Κόρινθο. Προσπαθώ να ζυγίσω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα... δεν είναι εύκολο. Το χειρότερο δε είναι ότι από εκεί έφυγα πριν από 20 χρόνια και στην ουσία δεν ξέρω τον τόπο στον οποίο επιστρέφω, έχω χάσει την επαφή με τους ανθρώπους (όχι ότι είχα και ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, οι περισσότεροι δεν με ήξεραν όπως κι εγώ δεν τους ήξερα).
Τα βασικά προβλήματα που μπορώ να συνοψίσω είναι:

- Πρόσβαση σε πόσιμο νερό
Ναι, η Βόχα και μερικές χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα: για να βρεις πόσιμο νερό πρέπει να ταξιδέψεις χιλιόμετρα μακριά. Βέβαια στην περίπτωση της Βόχας υπάρχουν και οι εξής εναλλακτικές: να αγοράσεις εμφιαλωμένο, ή να περιμένεις την παραδοσιακή υδροφόρα (αλήθεια θυμάται κανείς τη "Φωτούλα";) με το αντίστοιχο αντίτιμο πάντα. Το νερό δεν είναι πόσιμο λόγω φυτοφαρμάκων (απ' όσο ξέρω τουλάχιστον) που δηλητηριάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα για πάνω από 4 δεκαετίες.
- Πρόσβαση σε νερό εν γένει
Αφού οι αγροτικές καλλιέργειες εξάντλησαν τον υδροφόρο ορίζοντα -ο οποίος δεν ήταν και ποτέ ιδιαίτερα πλούσιος- φτάσαμε στο σημείο χιλιάδες άνθρωποι να μένουν μέσα στο κατακαλόκαιρο χωρίς νερό για πάνω από 24 ώρες. Δεν θεωρώ ότι φταίνε σε μεγάλο ποσοστό οι αγρότες γι αυτή την κατάσταση. Φταίει το γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξε υπεύθυνη πολιτική για την ανάπτυξη και την ορθολογική καλλιέργεια ενός εξαιρετικά εύφορου τόπου όπως η Βόχα. "Οι βερικοκιές δίνουν εισόδημα" -όλοι βάλανε βερικοκιές, και όλοι τις βγάλανε όταν έφτασαν να ρίχνουν τη σοδειά στη χωματερή. Το ίδιο και με τα σταφύλια τα οποία ξεραίνονται κάτω από τον καυτό ήλιο φέτος καταστρέφοντας οικονομικά οικογένειες που επένδυσαν στα έσοδα από τα κτήματά τους.
- Φυτοφάρμακα και καρκίνος
Σύμφωνα με στατιστικές και έρευνες για τον καρκίνο, ανέδειξαν το πρόβλημα ως μείζον για την περιοχή. Κύρια αιτία; η χρήση φυτοφαρμάκων για τις καλλιέργειες. Δηλαδή η ίδια αιτία που δηλητηριάζει τον υδροφόρο ορίζοντα. Σημειωτέον ότι οι συνέπειες από τα φυτοφάρμακα λειτουργούν αθροιστικά, δηλαδή κάθε μέρα (ή με κάθε ράντισμα) μαζεύεις και από λίγο (Δείτε εδώ μερικά στοιχεία http://www.medlook.net.cy/article.asp?item_id=1954)
- Περίθαλψη
Εδώ είναι το ΜΕΓΑΛΟ ζήτημα. Οι κάτοικοι της Κορινθίας ξέρουν καλά τι σημαίνει "Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου". Βασικά το ξέρουν και τα νοσοκομεία της Αττικής στα οποία παραπέμπονται τα περισσότερα από τα περιστατικά που χρίζουν κάτι παραπάνω από την παροχή των πρώτων βοηθειών. Το Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου εδώ και δεκαετίες είναι το ανέκδοτο της δημόσιας υγείας για το νομό. Κυκλοφορεί και σε τύπο "εκεί και με τα δύο να μπεις σε βγάζουν οι τέσσερις" με την έννοια ότι και καλά να μπεις θα βγεις "του κουτιού"
Οι καταγγελίες βροχή με πιο πρόσφατη αυτή της κ.ας Γεωργίου (διαβάστε το σχετικό άρθρο στη σελίδα http://www.korinthosblogs.gr)

Και αυτά για αρχή μόνο και έχοντας εξασφαλίσει κάποια βασικά δεδομένα όπως η εργασία (αλήθεια ποια είναι τα ποσοστά ανεργίας για την Κορινθία;), η εκπαίδευση (ποια είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης στο νομό), οι μεταφορές (δεν οδηγώ, πώς μπορώ να μετακινούμαι από και προς τους προορισμούς ακόμα και εντός των δημοτικών διαμερισμάτων εκτός από το ποδήλατό μου και πόσο ασφαλής είμαι κυκλοφορώντας με το ποδήλατο;)

Θα χαρώ πολύ να ανοίξουμε διάλογο ειδικά με κατοίκους της περιοχής για περισσότερη ενημέρωση.

Σκέψεις μιας ζεστής ημέρας στην Αθήνα και ονειρευόμενη τη θέα του Ακροκόρινθου....Καλημέρα σας